01.07.2014, 19:34
1919
Neden Futbolu Bu Kadar Ciddiye Alıyoruz?
Dünya Kupası olanca hızıyla devam ediyor. Dünyanın futbol ülkelerinden bazıları tel tel dökülürken bazı ülkeler ise kendilerinden bile beklenmeyen başarılara imza atıyorlar.
Futbol, dünyanın büyük bir kesiminde önemli bir spor olayı, özellikle Dünya ve Avrupa kupaları başka bir öneme sahip Şampiyonlar Ligi’ne nazaran. Daha ihtişamlı ve görkemli. Hele birde kendi ülkeniz orada yarışıyorsa heyecan doruklara çıkabiliyor.
Amacımız burada kupaları tartışmak değil aslında. Futbol diğer sporlara nazaran önderliğini sürdürüyor ve kim ne derse desin aynı zamanda dünya ekonomisinin de gözbebeği durumuna gelmiş durumda. Hele şampiyonalar ise tam bir açık pazar. Bütün şirketlerin ortak pazarı haline gelebiliyor.
Spor kültürü içinde muhteşem bir eğlence aslında izleyenler ve katılanlar için. Tam bir festival, kurallarına uygun yarışıldığı ve izlendiğinde...
Fakat burası önemli, herşey futbol olunca, yaşamda herşeyin üstüne çıkınca, doksan dakika dokuzyüz dakikaya çıkınca, futboldan başka bir şey konuşulmayınca, diğer bağımlılıklar gibi insanı, kitleleri kendine bağımlı kılabiliyor ve kişiyi çeşitli açmazlara sokabiliyor…
Hele spor; özellikle futbol, barış, dostluk, kardeşlik, birlikte eğlenme, bir kültür aracı dışında kullanılmaya başladığında sorunlar da aynı paralelde artıyor. Futbolun yaşamdaki yerini abartan, futbolcu, antrenör, seyirci, hakem v.s., futbolu bir düşmanlık olgusu olarak kullanmaya başlıyor, hem kendine hem de futbola ve dolayısıyla spor kültürüne zarar veriyor.
Statlarda ölmeye değil eğlenmeye giden taraftara, rakibini sakatlamaya veya oynatmamayı düşünen değil rakibiyle birlikte daha güzeli ortaya koymaya çalışan sporcuya, saldırgan ve düşmanca demeçler veren yöneticiye değil uzlaştırıcı ve dostluk köprüsü kuran yönetici, yazar, anlatıcı, antrenöre ihtiyacımız var aslında…
Olgun ve kurallara göre davranıyorsa taraftar muhteşem ama işi fazla; hatta kendinden, değerlerinden bile ciddiye alan taraftarlar olunca işin seyri değişiyor. Bence taraftar değil ama “spor sever” olmak sanki daha doğru gibi geliyor. Bir takımın taraftarı olmak yerine spora aktif katılmak, sporu bir yaşam biçimi olarak görmek, sporcu eğitim, sağlık ve sosyal yönünü daha öne çıkarmak daha da önemli hale gelmeli kanımca. Sporu bir yaşam biçimi edinmeden körü körüne sadece bir taraftar olgusu içinde düşünmek belki kulüplere iyi bir “müşteri” olarak katkı sağlıyor ama toplamda zarar veriyor bence…
Spor önemli her açıdan. Sağlıklı yaşamak, spor yoluyla toplumu özellikle gençlerimizi daha sosyal ve kurallara saygılı olarak eğitmek açısından önemli dostluk köprüleri geliştirme dışında ama onu bir düşmanlık aracı gibi hor kullanmaya başladığımızda taraftarlık olgusu içinde astarı yüzünden pahalıya gelebiliyor.
İnsanların spor dışında farklı yaşam uğraşıları olmalı. Yaşamlarını daha zengin kılmalı insanlar. Sıkılmaya ve düşmanca uğraşılar içine girecek zaman bulamamalılar.
Sporu kavramayan ve amacı dışında kullananları ise ayrı bir eğitime alarak iyileştirme çalışmaları yapılmalı. Başka türlü kavgaları son bulduramayacağız gibi.
Gazetelerin spor sayfalarını veya TV’leri izlersek herhalde güzel şeylerden daha çok kavgaların yaşandığını görürüz.
Herkes bıktı artık olanlardan… Yeni bir sayfa açmak zorundayız, hemen ve şimdi…
